در حین فعالیتهای ورزشی و در زمانهای مختلف ، بدن برای تامین سوخت و ساز مورد نیاز از سیستم های انرژی خاصی استفاده میکند .

دانستن سیستم های انرژی ، چه کمکی میکند ؟

اگر شما مربی ورزشی هستید و یا به صورت انفرادی فعالیتهای ورزشی را انجام دهید ، با دانستن سیستم های انرژی میتوانید جلسات تمرینی تان را با بخشهای مناسب طراحی کنید ، به شما در بهبود عملکرد ورزشی ، کمک شایانی خواهد کرد .

استاد محمد احمدی مقدم ، اعتقاد دارد که دانستن سیستم های انرژی پایه علم تمرین میباشد ، چرا که با دانستن آن میتوانید بخش های مختلف تمرین را با بار و حجم و همینطور زمانهای ریکاوری مناسب سازماندهی و اجرا کنید .

سیستم های انرژی در ورزش ، شامل چه بخش هایی است ؟

سیستم های انرژی در حین فعالیتهای ورزشی ، به سه بخش ؛ فسفاژن ، لاکتات و هوازی تقسیم میشوند .

سیستم فسفاژن و یا کراتین فسفات ( atp-pcr system )

سیستم فسفاژن مبنای فعالیتهای ۵ تا ۱۵ ثانیه ای است . این بدان مبنا است که فعالیتهایی نظیر دویدنهای انفجاری ، پرشها و حرکات سریعی که در این مدت زمان انجام میشود از این سیستم استفاده میکند .

این سیستم جزو دسته بی هوازی است ، یعنی برای تولید ATP نیاز به حضور اکسیژن ندارد .

سیستم لاکتات و یا گلیکولیتیک ( atp-pcr system )

فعالیتهایی که در مدت زمان ۱ الی ۲ دقیقه ( با توجه به ویژگی های فردی متغیر است ) و با حداکثر توان انجام میشود از این سیستم برای تامین سوخت ساز بدن استفاده میکند .

این سیستم نیز ، همانند سیستم فسفاژن جزو دسته بی هوازی است و برای تولید ATP نیاز به حضور اکسیژن ندارد .

سیستم هوازی و یا اکسیداتیو ( oxidative system )

فعالیتهای بلند مدتی که با شدت پایین انجام میشود از سیستم هوازی برای تامین سوخت و ساز استفاده میکند .

فعالیتهای بلند مدت و کم شدت مانند ؛ نرم دوی از این سیستم بهره می گیرند .

بر خلاف دو سیستم فسفاژن و لاکتات ، این سیستم برای تولید ATP نیاز به اکسیژن دارد .

در این ویدئو خواهید آموخت :

• تفاوت بین سیستم های هوازی و بی هوازی
• درک سیستم فسفاژن
• درک سیستم لاکتات
• درک سیستم هوازی
• زمانبندی سیستم های انرژی در حین فعالیتهای ورزشی
• منابع مصرفی در هر سیستم انرژی
• نحوه توسعه ظرفیت سیستم های انرژی
• و …