انتقال سانگ و مودريچ و تاثير آن بر بارسلونا و رئال مادريد

خريد مودریچ و سانگ نشان می دهد  بارسلونا و رئال درباره سبک بازی یکدیگر فکر می کنند.
ديدار برگشت سوپر كاپ اسپانيا و پیروزی 2 بر 1 رئال ، نشان دهنده تفاوت بزرگ سبک بازی دو تیم بود.
در ابتدای بازی رئال توپ و میدان را در اختیار داشت و توپ های بلند دائم پشت دفاع بارسا شانس های زیادی برای رئال و یک کارت قرمز برای ادریانو درپی داشت و رئال می توانست قبل از اینکه بارسا بازی را شروع کند 4 تا گل بزند. اما بارسا نیمه دوم را بدست گرفت ، حتی با ده بازیکن، رئال عقب نشینی کرد و اجازه داد تا بارسا بازی را در دست بگیرد.  پاسکاری بارسا سریع است اما سرعت حمله های آن ها از دفاع به خط حمله پایین است.
رئالی ها در فرم بدنی خیلی خوبی به سر نمی بردند، بنابراین نتوانستند بازی تهاجمی خود را در تمام طول مسابقه حفظ كنند، اما احتمالا این کار اشتباه بود که به بارسلونا اجازه دادند تا در نیمه دوم اختیار بازی را در دست بگیرد، بویژه اینکه رئال یک بازیکن هم بیشتر داشت. ویژگی کلیدی این بازی درباره تصاحب توپ نبود بلکه درباره سرعت ان بود.
ورودی های جدید
هر دو طرف بدون بازيکنان گران قیمت تابستانی خود یعنی لوکا مودریچ برای رئال و الکس سانگ برای بارسا بازی کردند. نقش کامل هر کدام از این بازیکنان بدون شک است، اما هردوی آن به طور طبیعی در طرف دیگر مناسب بودند یعنی مودریچ پاس کوتاه زیاد می دهد که بارسا اگر قبلا بازيکنان زیادی را خریداری نکرده بود حتما او را می خرید . سانگ مدافعی فیزیکی است که بیشتر به درد خط میانی جنگی رئال می خورد.

لوكا مودریچ
خوزه مورینیو هافبكی به خدمت گرفته است که به نظر نمی رسد به این زودی ها با تیک مچ شود. نوری ساهین بازیکن سابق رئال بود که جای مودریچ بازی می کرد و تنها بعد از یک سال رئال را ترک کرد. لیورپول هافبک خیلی خوبی را جذب کرد ، اما خوز مورینیو گفت که اهمیتی نمی دهد ساهین این فصل کجا بازی می کند. دو تعویض و دو شروع برای این بازیکن  با استعداد خوب نبود ، گرچه گمان می رود دلیل خاصی داشت که مورینیو به وب اعتماد نکرد. هنوز این امر هشداری برای مودریچ است زیرا وقتی ساهین به رئال امد نقش خاصی نداشت و از او به جای ژاوی آلونسو استفاده می شود و رئال اگر از خدیرا استفاده می کرد بازی شناورتری داشت و مشکلی هم در خط میانی پیدا نمی کرد.
مودریچ بسیار با ساهین فرق دارد. او تهاجمی زیاد نیست و آرام تر است، و بهتر نقش خود را ایفا می کند. سفر موقعیتی مودریچ یک مقدار عجیب است، به عنوان شماره 10، او مجبور بود نقش گسترده تری در روزهای اولیه خود در تاتنهام داشته باشد. تاتنهام با دو بال با سیستم 1-1-4-4 بازی می کرد و بیشتر نقش مودریچ در آن ها چرخش توپ از سمتی به سمت دیگر بود، و بیشتر به عنوان پلیمیکر کنترلی بازی می کرد.
اما نکته اصلی بازی او خونسردی مودریچ است. هافبك رئال بسیار به او شبیه است، آلونسو بازیکن بی نظم تری است و کسی است كه در کلاسیکو مبهم به نظر می رسد زیرا جنبش کمی دارد. میزان پاس دهی آلونسو بهتر است اما در بازی های سرعتي او کم می اورد، او قدرت فرار از چنگ حریف را ندارد.
این بازی مانند بازی شب گذشته است که مودریچ باید در آن حضور می داشت. درحالی که رئالی ها در نمیه اول بهتر بازی می کردند ، وقتی که نوبت به پاسکاری های کوتاه بارسا رسید رئالی ها در خط میانی کم آوردند.
مودریچ می توانست جایگزین هر سه نفر بازیکن خط میانی پارسال رئال شود. او می توانست با آلونسو عوض شود ، و  بازی مکان خدیرا را تغیر می داد ، زیرا آلونسو جنبش نداشت و خدیرا می توانست یک خط جلوتر بازی کند، در جايی که کنار مودریچ این بازیکن آلمانی نقش کم رنگی داشت.مودریچ به سمت جلو بازی می کند و خدیرا فضای پشت را پوشش میدهد.
مودریچ جایگزین خدیرا نیز میتوانست باشد،  و آلونسو در زمین می ماند. این کار تنها برای بازی های خانگی مناسب است وقتی که رئال با یك اتوبوس پارک شده مواجه می شود. آلونسو پاس های بلند خوبی به کناره ها می دهد، توپ هاي مودریچ سریع تر و دقیق تر است، او می تواند هافبك وسط خلاق دائمی شود.

اما نقش کلیدی مودریچ گاهی اوقات به جای اوزیل است. بدترین شکست رئال فصل گذشته در برابر بایرن مونیخ بود، و تفاوت در شماره ده های حاضر در دو تیم بود.  اوزیل رئال مادريد خلاق ، روبه جلو ، خارق العاده در حمله و باهوش است . شماره 10 بایرن تونی کروز بود که عمیق تر بازی می کرد ، او در خط میانی گیر افتاد و به مرد دیگر بایرن اجازه داد تا کنترل بازی را در دست بگیرد.
این کنترل است که رئال ندارد، بویژه در برابر بارسا. اوزیل می تواند به کناره ها برود ، مانند فصل اول مورینیو در کلاسیکو در بازی بایرن ، یا می توانست در نیمکت بنشیند . به هر حال ، مودریچ گزینه بهتری است. بر روی کاغذ ، مودریچ در ترکیبه سه نفره خط میانی رئال جایی ندارد ، اما نکته تفاوتی است که او بوجود می آورد و منطقا می تواند جایگزنی هر کدام از هافبک ها شود .

الكس سانگ
انتقال سانگ حرکتی شگفت آور از بارسا بود. او دو تا نقش دارد ، اولا ؛ در تصمیم بارسا مبنی بر نداشت هافبک وسط سنتی ، آن ها به هافبکی نیاز دارند که هم عقب بازی کند و هم هافبک وسط باشد . خاویر ماسچرانو دو سال پیش برای این پست خوب بود ،  و گرچه گاهی اوقات در دفاع لنگ می زد، اما در فصل اخر قابل اعتمادتر از جرارد پیکه بود.
نقش دوم جایگزینی سیدو کیتا بود. این بازيكن مالی بازیکن خوبی بود، میزان تکمیل پاس وی در فصل گذشته 90درصد بود و در طرف دیگر ، او فنی نبود . با این وجود؛ در تیم بارسا با وجود بهترین خط میانی جهان، او بازیکنی بیشتر فیزیکی بود.
سرخیو بوسکتس می گوید: او بازیکنی عالی است بسیار قوی و هیکلی . گواردیولا یکی از طرفداران کیتا بود ، و او فردی با اخلاق در 4 سال حضورش می دانست .
سانگ می تواند نقش های تاکتیکی را به خوبی بر عهده بگیرد. به عنوان اولین هدف انتخاب ژاوی مارتینز آنقدر مهارت ندارد، و مانند کیتا به تیم متعهد نیست. اما بازیکن خوبی است . سانگ سه نقش متفاوت در آرسنال در طی سه سال داشت . در سال 2009 او در مرکز مثلث میانی بازی کرد ، معمولا پشت دنیلسون توپ پخش کند ، و سس فابرگاس که تهامی بود بازی می کرد . در سال 2010 همه چیز تغییر کرد ، وقتی جک ویلشر به تیم ارسنال آمد در کنار سانگ و فابرگاس قرار گرفت. سانگ و ویلشر به عنوان وجور دوتایی بازی می کردند و یکی یکی به جلو می رفتند . در فصل 2011 ، تغییر دیگری بوجود آمد، همان طور که سانگ در کنار مایکل آرتتا و توماس روزیسکی یا آرون رامزی کنار هم بازی می کردند . معمولا سانگ هافبک رو به جلو بود ، و 11 تاپاس گل داد.

فصل آخر برای متقائد کردن بارسا برای به خدمت گرفتن سانگ ضروری بود . در حالی که رئال بازیکنان بهتری با سبک های متنوع تری دارد، بارسلونا به ایده آل کرایوف متعهد است. بازیکنی که جایگزین کیتا می شود باید فیزیک مناسب ، جنبش و انرژی بالایی داشته باشد . سانگ بهترین گزینه ای بود که می شد انتخاب کرد.
ویلانووا احساس کرد که باید کیتا را عوض کند. گواردیولا تقریبا همیشه از او به عنوان جایگزین استفاده می کرد، کیتا ویژگی های فراوانی داشت. در فصل 2010 او بیشترین بازی را در بارسا کرد، او در 35 بازی از 38 بازی در لالیگا، در تمام بازی های کوپا دل ری ،  9 بازی از 13 بازی لیگ قهرمانان برای بارسا به میدان رفت . او انرژی بسیار زیادی داشت.
شاید اتفاقی نبوده است که وضعیت پزشکی سانگ در بارسا توجهات زیادی را به خود جلب کرد. آیا معمولا نتیجه خاصی از تست های  پزشکی می گیریم؟
 او چربی بسیار پایینی دارد و کیفیت عضلانی وی نیز بسیار خوب است . تمام تست ها رضایت بخش بوده و او در اختيار مربی است . به خاطر کل کل های مربیان دو تیم ، گواردیولا کیفیت های فیزیکی و جنگ جویی رئال را تحسین می کرد. بارسا نیروی خشن و فیزیکی بیشتری نیاز دارد.

ديدار برگشت سوپر كاپ اسپانيا
در ديدار برگشت سوپر كاپ اسپانيا ، سهم اصلی مودریچ و سانگ یکسان بود . در دقیقه 91، مودریچ توپ را از ژاوی هرناندز گرفت سپس به سمت محوطه جریمه حركت كرد و به سمت دروازه شلیک کرد . اما سانگ او را متوقف کرد.