بازي در مقابل تماشاگران پرخاشگر در خارج از خانه

تعريف پرخاشگري

پرخاشگري ناظر به رفتاري است كه با نيت تخريب اموال يا صدمه زدن به شخص ديگر انجام مي‌شود و متضمن بي‌توجهي محض به سلامت ديگران و احتمالاً خود است. پيامدهاي پرخاشگري ممكن است فيزيكي يا روان‌شناختي باشد.(كاكلي 1998)
پرخاشگري ورزشي را مي‌توان به عنوان رفتاري تعريف كرد كه خارج از قواعد و هنجارهاي ورزشي رخ مي‌دهد؛ سبب آسيب عمدي مي‌شود؛ و ارتباط مستقيمي با اهداف رقابتي ورزش ندارد .(جكسون و تري 1985)
آسيب زدن به ديگري به روش‌هاي مختلفي چون تحقير، اهانت، دشنام و توهين، يا تلاش براي آسيب‌زدن فيزيكي.
 در هر مورد، هدف اين نوع رفتار آسيب رساندن به ديگران، يعني تحميل درد و رنج، به شكل فيزيكي يا روحي ـ رواني است.
– برخي منبع پرخاشگري را برگرفته از ريشه‌هاي دروني و غرايز در نظر مي‌گيرد.
– افرادي پرخاشگري را واكنشي به رويدادهاي محيطي مي‌دانند كه از طريق آموزش فرهنگي و فردي تعديل مي‌شود.(بينينگر 1991)
به طور كلي پرخاشگري امري رواني – اجتماعي به حساب مي‌آيد .

دلايل پرخاشگري

ناكامي و يا نمايش ضعيف تيم محبوب
فقدان امكانات درورزشگاه
تربيت ‌نامناسب ومحيط ‌فرهنگي نامساعد
كمبود اوقات فراغت
فشارهاي روحي ـ رواني
خودنمايي و ابراز وجود
خطاي بازيكنان حريف
قضاوت ناعادلانه داور
نارضايتي سياسي

راهكارهاي پيشنهادي جهت كاهش اثرات پرخاشگري

1- تشكيل جلسه تيمي
2- انجام تمرين تحت شرايط مشابه مسابقه
3- پرهيز از رفتارهاي افزاينده استرس و كاهنده روحيه
4- انجام تمرينات تصوري
5- عدم انجام مصاحبه‌هاي جنجالي پيش از بازي
6- افزايش مهارت‌ و آمادگي‌هاي رواني مانند مهارت در تمركز، مهارت در كنترل اضطراب و استرس و حفظ انگيزه
7- احترام و تمجيد از تماشاگران حريف
8- احترام به ارزشها و پيشكسوتان تيم حريف

9- اختصاص زمان بيشتر به گرم كردن در زمين مسابقه
10- اداي احترام به تماشاگران پيش از شروع بازي

11- پرهيز از انجام حركات هيجاني در حين بازي
12- عدم اعتراض‌هاي مكرر به داوري

13- مقابله به مثل نكردن با تماشاگران
14- عدم وقت كشي

15- توجه بيشتر به موارد فير پلي به ويژه دلجويي پس از انجام خطا بر روي بازيكنان حريف

16- پرهيز از شادي پس از گل تحريك كننده

نويسنده : سيد محمد نيك نژاد عقيلي